niedziela, 30 grudnia 2012

ROZDZIAŁ 52 - NIE WIEM CZY MÓWI PAN PRAWDĘ.


-Wiemy, że wyleciała wczoraj do Sydney. – powiedział detektyw.
-Jak wczoraj? To gdzie ona była tyle czasu? Cały czas tutaj w Londynie? – spytałem.
-Wygląda na to, że tak, ale mogła również tutaj przylecieć do kogoś. – odpowiedział starszy Pan.
-Ale to na pewno była moja Vicky? – spytałem.
-Tak, ale nie udało nam się ustalić jak obecnie się nazywa. Na trop doprowadził nas ojciec Pana dziewczyny. On zabukował bilet. – odpowiedział.
-Ale to nie możliwe, on przecież też nie miał z nią kontaktu. – zdziwiłem się.
-Musiał Pana okłamać. – stwierdził mężczyzna.
-Dziękuję, proszę dalej kontynuować śledztwo. – powiedziałem i wyszedłem z biura.
Nie mieściło mi się w głowie to, że Pan Starr również jest przeciwko mnie. Może nie byłem dla niego wymarzonym zięciem, ale przecież kochałem jego córkę i martwiłem się czy wszystko z nią w porządku. Nie wiem dlaczego tak postąpił wobec mnie. Musiałem od razu pojechać do jego domu.
-Dlaczego mi Pan nie powiedział, że ma Pan z nią kontakt!? – krzyknąłem, gdy siedzieliśmy w kuchni.
-O czym Ty mówisz Harry? – zdziwił się Tom.
-Nie udawajcie, oboje wiedzieliście gdzie ona jest i pomagaliście jej w tej ucieczce. – warknąłem.
-O czym on mówi Tato? – zdziwił się mój przyjaciel. On chyba na serio nie miał pojęcia o czym ja mówię.
Pan Starr speszył się, ale zaczął mówić prawdę.
-Przyjechała do mnie przed wczoraj i chciała się zatrzymać. Nie chciała nic mówić, prosiła o to, abym wkupił jej bilet do Sydney. Chce być tam kilka miesięcy, góra półtora roku. – powiedział. – Dlaczego akurat tam to sam nie wiem.
-Muszę lecieć do Sydney! – krzyknąłem.
-Ona nie ma tam mieszkania. Z tego co wiem to ma mieszkanie jakieś sto kilometrów od Sydney. – odpowiedział.
-Nie wiem czy mówi Pan prawdę. – skrzywiłem się.
-Harry, wiem że źle zrobiłem, ale to moja córka. Prosiła, abym nic nie mówił. Też nie popieram tego, aby wyjechała, ale ona wróci, wiem to. Poczekaj. – powiedział.
Bez słowa wyszedłem z domu Vicky.
Byłem rozdarty, nie wiedziałem co mam robić. Moje rozmyślania przerwał dźwięk telefonu.
-Harry gdzie jesteś? – w słuchawce usłyszałem głos Nialla.
-Przed domem Tonyego, a co? – spytałem.
-Przecież za cztery godziny mamy koncert! – krzyknął.
-Kurde zapomniałem. Do godziny będę! – obiecałem i ruszałem z piskiem opon.
***
-Jesteś! – przywitał mnie Louis.
-O przyszedł łaskawca. – usłyszałem głos naszego menadżera.
-Paul daj spokój. – odpowiedziałem. Nie miałem siły się z nim kłócić.
-Wiem, że jest Ci ciężko, ale nie możesz zapominać, że jesteś w zespole. – powiedział spokojnie.
-Przepraszam. Mam tyle na głowie. Wiecznie gdzieś jeżdżę, a to do jej przyjaciół, jej ojca, dziś byłem jeszcze u detektywa.
-I co, już coś wiadomo? – spytał Liam.
-Wyleciała wczoraj do Sydney  była tutaj dwa dni. Jej ojciec wiedział o wszystkim i nic mi nie powiedział. – byłem wściekły.
-Rozmawiałeś z nim? – spytał Niall.
-Tak, przyznał się, ale powiedział, że nie udało mu się jej zatrzymać, że wróci za kilka miesięcy, góra za półtora roku. – odpowiedziałem.
-Słuchaj, ona zawsze mówiła, że chce skończyć studia. Może ona  przeniosła się na inną uczelnię? – rozmyślał Zayn.
-Wiesz, że o tym nie pomyślałem. Pojadę to sprawdzić. – zerwałem się z kanapy.
-Nigdzie teraz nie pójdziesz, za trzy godziny macie koncert. – ostudził mój zapał Paul. – Zadzwoń do tych detektywów niech oni to sprawdzą. – powiedział.
-Okej. – wystukałem na moim Iphonie numer do biura detektywistycznego. Przez to, że dzwonię tam bardzo często, znam go na pamięć.
Powiedziałem wszystko detektywowi, obiecał, że sprawdzi to jeszcze dziś.
Usiadłem na krześle, bo styliści chcieli już się mną zająć.. Postanowiłem choć na chwilę się oderwać się od rozmyślaniu o Vicky, co wcale nie było takie proste….

10 komentarzy:

  1. Ale się dzieje. *__*
    Już się nie mogę doczekać kolejnego.


    Buziaki. :*

    OdpowiedzUsuń
  2. Zakochałam się w twoim opoiwadniu <33333
    W 2 dni przeczytałam wszystko !! ; ) MEGA ;)
    Masz talent do pisania. Czekam na kolejny

    OdpowiedzUsuń
  3. fajny, bardzo fajny, dobrze, że już wiadomo gdzie jest. :)
    ale boje się że Harry bedzie czekać te półtora roku, a ona sobie tam kogoś znajdzie. mam nadzieje że tak nie zrobisz.
    już nie moge się doczekać kolejnego rozdziału. <3

    @DariaDoruch

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. co zrobię to nie wiem, aczkolwiek nie zawsze wszystko kończy się happy endem :<

      xx

      Usuń